- This topic has 5 replies, 3 voices, and was last updated 1 month, 2 weeks ago by
.
-
Posts
-
Eg har bare gode ting å sei om dette spelet. Spelet henger godt saman på alle måtar. Når det ikkje er din tur, er du fortsatt opptatt med å pusle saman eit puslespel med bitar som er vanskeleg å få til å passe saman. Det finnes ikkje noko fasittsvar på kva som er best å gjere i spelet og ingen opplagte “reknemåtar” å optimalisere på. Du blir dermed alltid satt i ein tenkande/gjettande modus. Kanskje kvalfangst er veien å gå?
Uwe Rosenberg har forresten òg laga eit spel som heiter Patchwork. Dette er eit enkelt 2-player-spel som hovedsakleg går ut på å fylle ein firkant med puslespelbitar. Simpelt, men det er lett å sjå likheten på det og puslespel-delen i Feast.
—
Reglar…
Kyr og sauer
Det er rett at kyr og sauer kan gjerast om til gods.The Roast of Odin
Eg er meir fornøyd med punline på spelet enn spelet 😊 For: Dette var ikkje gøy. Det var masse små bitar og alt var mekanisk og ingen stemning eller logikk. Kvifor må maten stablast slik? Smakar den betre slik? Kvifor må brikkene liggje slik og slik? Tetris-elementet var heilt sentralt i spelet, men samtidig det som var kjipast. Tetris er gøy, men aleine på ein skjerm. Ikkje i brettspel. Hurra; eg reiser på vikingtokt og plyndrar kloster og kjem heim med…ein eller annan skatt som passar inn i puslespelet mitt. Det var ikkje det at spelet var vanskeleg; det var faktisk ganske lett, eller at eg ikkje fekk det til; eg fekk all-time second highest score; det var faktisk berre altfor kjedeleg å flytte brikker rundt om og spele Tetris. Då vil eg mykje heller spele Reavers of Midgard, der eg også flytter på brikker, men der er det kjekt og atmosfærisk. Men eg må vel berre erkjenne at eg ikkje er stor fan av Uwe Rosenberg sine spel… Eg har vel spelt..fem av spela hans, og ingen har vore superkjekke. Gøyaste har vel vore Caverna, samt eg av og til spelar Family ed. av Agricola med ungane heime. Rosenberg har jo mange fan i klubben, og utifrå mekanikkar etc. forstår eg at mange likar dette, men det er jo smak og behag. Så takk for laget Uwe; eg forstår at mange likar spela dine, men det er ikkje min cup of tea (eller min feast).«Ooooodin!!! Ramslauk denne gongen også?!» skreik Ragnar.
«Gje meg kvalspekk og marg! Finn fram Hnefatafl! Me spelar om sølv!»
Puslespelet handlar sjølvsagt om strevet du har med å utvikle statusen din i klanen. Festane er enklast med allsidig kost frå jakt og fiske. Artefaktar og anna brukskunst frå plynder og handel imponerer alle. Send dei vanskelege svogerane til Island. Bygg dei beste langskipa. Get famous!
Bra stemning! 😊
No er det ei stund sidan me hadde Feast for Odin. Dei siste gongane har me også unngått å bruke Norwegians-ekspansjonen i frykt for regelkluss og regellesing når me heller berre vil spele og ha det gøy. Ekspansjonen er forøvrig i BGG-kretsar framheva som ein obligatorisk ekspansjon på grunn av alle problema den fikser. Nylig hadde Sturla spelet med seg i adventure-sekken sin og me tok til mot og hadde med ekspansjonen.
Spelet er stort sett det same. Det er ingen store inngripande endringar i spelet. Det er eit nytt action-brett, men ein må studere godt for å oppdage heilt nye actions. Den einaste store revolusjonen er ei ny kolonne med actions av omlag same type som dei andre. Grunnspelet baserer seg på å anten sende 1 viking og få til noko lite, 2 vikingar og få til litt, 3 vikingar for å få til meir og trekke eit kort eller 4 vikingar og få til masse og kunne spele eit kort. Den femte kolonna lar deg anten spele 1 viking eller å sende 2 vikingar og å spele eit kort. Det er også eit felt som grovt sett er like kraftige som dei i tredje kolonne. Så kvifor ikkje bruke desse felta heile tida? Jo, det er fordi om du legger ein viking her, så er du ferdig for heile runden. Det er med andre ord ein måte å avslutte runden din på med eit utvalg som ikkje er oppbrukt.
Når me snakkar om oppbrukte actions, så er ein annan endring at spelet tek vekk kopieringsfelta i spelet. Det betyr at trykket på dei normale actionane er mykje høgare. Feeling-messig er dette den store forskjellen i spelet. No blir dei gode planane dine konstant blokkert. Det er ein reell fare for at andre spelarar kan kvele all framgang dersom du spesialiserer i same retningen som dei. Dette er nok ikkje noko alle likar, men det gjer i alle fall spelet litt meir dynamisk og tvinger deg til å tilpasse ut ifrå kva som foregår.
Det er litt andre ting med i spelet også, men dei har lite å seie. Det er fleire øyer å populere med ting, du har fleire typar gods, spesielle småhus du kan bygge eitt av og du har muligheten til å emigrere med kvalbåtar. Det føles egentlig berre som fyll for å rettferdiggjøre å kalle det ein ekspansjon og ha alt i ei middels stor eske.
Konklusjon: Ekspansjonen er god, men eg vil påstå ikkje så essensiell som BGG-folk vil ha det til. Grunnspelet er bra som det er sjølv om det er ein litt meir navlebeskuande opplevelse. Ekspansjonen er heller ikkje ein skummel ting å tre over grunnspelet. Delvis er dette fordi regelheftene til ekspansjonen og grunnspelet har eit layout som gjer ting overkommeleg utan å måtte forberede noko på forhånd.
Uansett er det fint å få Feast for Odin på bordet igjen. Det er eit Uwe Rosenberg-spel som gjer noko anna enn dei andre, som føles som om dei alle er same spelet. No skal eg ikkje snakke vondt om dei (eller det) andre heller, dei er heilt greie dei også. Men eg likar godt å spele tetris med umulege brikker. I går gjekk det heilt elendig, og det var kjempegøy.
- You must be logged in to reply to this topic.