Sten Ole

Eg las litt feil, ja.

Det at eg speler mange interaktive kort er jo heilt tilfeldig. Korleis kunne eg vite at apekattane som eg bestemte tidlig å satse på, hadde så mange stjele-effektar?

Sånn passe bra spel. Føler at dette er Citadels, berre at det ikkje tek timesvis.

Ark nova er gøy og klør samme punktene som Terraforming Mars. Føler ikkje dei interaktive korta var så veldig plagsomme sjølv. Effekten forsvant etter ein kaffi-pause likevel. Men sikkert litt plagsomt om ein finrekner trekka sine framover.

Eg trur teknisk sett at spelet er meir taktisk enn strategisk. Sjølv om ein jaktar på synergimotorar mellom…[Read more]

Her har protestantane trilla alt for mange 6arar. Eck må ha blitt nøytralisert i ein av debattane.

Eg trur det du seier stemmer for dei 2-3 vanskeligaste rasane i spelet. Og har du valgt dei rasane, så må du ta konsekvensane.

Men det går ellers lett an å nyte spelet uten å spele hyperoptimalt og vite alt om alt. Eg hadde ein god runde for ikkje lenge sidan med Øyvind, Tor Inge og Thomas der kubane flaut fritt med jevnt og høgt poengr…[Read more]

Med ein slik strålande review så er det berre for andre å etterspørje dette spelet. Eg står alltids klar til å lære vekk og spele dette. Dette er noko eg ikkje får på bordet særleg ofte grunna mangel på 2-player-nerder med god tid.

Eg ser at det eg posta sist om spelet ser ut til å stort sett vere det eg ville sagt no også. Eg trur at spelet er vanskeleg om ein spelar får forskanse seg i Italia. Det fører i løpet av kort tid til at spelaren drar ifrå både i poeng og at han får snikre ein overlegen kortstokk. Alarmbjellene bør med andre ord ringe med ein gong Italia er i spe…[Read more]

Turn 4-scenarioet var ein interessant vri på spelet. Det var eit småirriterande og forrvirrande element som scenario-boka ikkje løfta ein finger for å oppklare: Istedenfor å ha turn-4-ting med i setupen, så blei det tatt for gitt at du slavisk kjørte turn-4-tingene inn etter oppstart.

I teorien er spelet kortare med dette oppsettet. Du havner…[Read more]

Eit bra spel, i alle fall i teorien. Spelet er egentlig ikkje så vanskeleg, men blir det likevel på grunn av “multiple use cards” mekanikken. På nokre actions må symbolet stemme. På andre må fargen stemme. Informasjonen om kva skal til står kryptert og lagra på ein player aid. Så du manglar litt overblikk over kva du kan gjere når du berre sti…[Read more]

Here I Stand kom på bordet før året var over! I 2-player-varianten gjekk spelet frå å vere eit tematisk politisk eventyr til å vere eit tautrekking/race-spel med bingoelementer.

Spesielt underleg var diplomatifasen som istedenfor å fastsette alliansar blei brukt til random events med stort svingingspotensial. Plutseleg kjem det ein fransk megahæ…[Read more]

Filmen endte med ein enslig samurai med ryggen mot elva som måtte slåss mot 2 spydformasjonar. Runde etter runde holdt han ut. Til og med eit kavalricharge med fiendegeneralen overlevde han.

Denne elite kavalriavdelingen blei rett etterpå slakta av ein skitten gjeng av nobodies.

Rulleteksten gjekk med ein japansk hodevisningsseremoni med fi…[Read more]

Fekk testa det igjen med rette reglar. Det blei fleire ressursar og poeng. Det er kult kor mykje brettet kan endre seg frå du lager planen din til det faktisk er din tur til å gjennomføre.

Reglane er heilt ute av lage. Me spelte experience/retirement aldeles feil.

A. Retirement skjer når meeplen går opp på sirkelen.
B. Kvar gong sjefen har tatt ein omgang rundt brettet, så auker alle arbeidarane i experience.

Konsekvensen blir at “flytt 4”-feltet blir mykje sterkare og at kloggene er totalt overpowered. I tillegg blir det sik…[Read more]

Expedition Leaders-ekspansjonen

Denne ekspansjonen gir nytt liv til spelet. No har du tilgang til to nye tempel-tracks og fleire kort. Men det beste er absolutt asymmetiske karakterar. Du får unike startkort og ganske infløkt designa karakterkonsept. Du har mystic-en som kanaliserer frykten sin til ritualer, kapteinen som har større mannskap, de…[Read more]

I helga før kjeda eg meg og testa spelet solo 4 player for å sjå korleis spelet utartar seg om alle er meg og har litt meir kontroll på gamestaten. Eg spelte faksjonane fortsatt egoistisk innstilt. Resultatet blei meir kubar i omløp, meir tech på bordet og til ein viss grad eit heilt anna spel. Poengsummen på slutten var 56.5, 56, 55.5 og 43 som…[Read more]

Nok ein gong hoppa me på Tzolk’in-karusellen. Rune hiver regelheftet på meg, så då blir det som min jobb å dikte opp finne ut av reglane. Det tok ca 6 månadar å gløyme detaljane. Så det tok nok meir enn eit par minutter å komme i gang. Vanskeleg for meg å måle siden tida går ikkje i samme hastighet når du er i lesemodus.

Etter ei til gjennomsp…[Read more]

Om det blir ein neste gong, vil eg spele noko enkelt. Yengii (teknologi-lisens-rasen) var behagelege nok i at dei trengte litt av alt og bygde litt av alt. Det var likevel vanskeleg å prøve å få teknologi-lisens-businessen til å lønne seg. Dette samtidig som at teknologien gav meg ein tredjedel av poenga som det burde.

A: Du må vite kva teknol…[Read more]

Eg hadde vel trade med deg alle turns utennom første og siste Sten Ole.

Det var på grensa til utpressing, rein utnyttelse. Når du i tillegg skapte irrasjonell dårlig stemning sånn at ingen andre vilel gi ein fair pris for gjensidig gevinst, så var eg fanga i edderkoppnettet ditt.

Men du skal få poeng for å starte sabotasje mot meg no allered…

[Read more]

Då har Lars Erik blitt utsatt for ein Sidereal Confluence. Eg forventer at han kjem seg igjen om eit par dager. Eg trur kanskje det er litt mykje å ta inn på ein gong. Det er neppe eit godt introspel siden det egentlig ikkje representerer brettspelhobbien. Mange uvanlege designvalg og eit aktivitetsnivå som ikkje gir god tid til å tenke gjen…[Read more]