Eit hybrid trick-taking-/social-dediction-spel.
Eg har egentlig ikkje så mykje å sei om gøyheten til spelet. Trick-taking er ein sjanger eg er uerfaren i. Etter at me spelte var eg helst i villrede om dette i det heile var eit spel. Jarle BGGa litt og fant ut at spelet fekk dårleg kritikk på 5-player-kvaliteten. Shadows dominerer.
Det har sikkert lite å seie for utfallet, men eg leste reglane og fant eit avvik frå slik me spelte det. Kanskje det løfter spelet å rette det. Kanskje ikkje. Det gir i alle fall meir mulighet til motspel dersom nokon styrer spelet med høge kort. Eg er villig å prøve igjen for å sjå om det er håp. Spelet varer ikkje så lenge så det koster lite.
—
Reglar, reglar, reglar…
Kort som ikkje matcher farge
Når spelaren speler eit kort som ikkje matcher farge, skal me ikkje vente på resten til å spele. Kortet skal med ein gong inn på midtbrettet. Fargen er full, skal spelaren som spelte kortet med ein gong bruke ability’en.
Kort som matcher farge
Dette spelte me rett: At dei står på vent til alle har vist kort. Lågaste verdi får ein artifact, høgaste verdi blir first player og skal bruke ability’en om alle korta i fargen er i spel.
Mord av ein shadow
Me fekk aldri prøvd dette. Korta til shadowen blir plassert i midten. Når fargar blir fulle på denne måten må mordaren trigge alle ability’ane i den rekkefølgen han ønskjer.