PDS
Eg sjekka opp i PDS-reglane, og me spelte det rett. Det var ein liten detalj som ikkje er lov. Det er ikkje lov til å frakte PDS fra ein planet til ein annan i 4. edition.
—
Eg trur kanskje spelet som ved første øyekast ser ut som Axis and Allies+, eigentleg har meir til felles med Diplomacy. Det er 6 spelarar med meir eller mindre likt utgangspunkt som prøver å oppnå det samme med stort sett samme verktøyskrinet. Muligheten til å hjelpe og skade kvarandre er betydelig.
Med ein gong du er ein vinnartrussel, vil rivalane hakke på deg. Så spelet blir går fort til å vere 1 mot 5. Me kom borti eit king maker scenario i går med 3 spelarar i vinnarposisjon og tre spelarar som var for langt unna til å vinne, men fortsatt med påvirkningskraft.
Min påstand rundt dette er at spelet er designa for å vere slik. Spelet handler vel så mykje om å maskere sin egen vei til seier som å faktisk oppnå objectives i spelet. Om det lykkes, har eg ikkje tankar om.
—
Spelet blir litt “humpete” når ein ikkje kan kort utenatt og reglane på alt ikkje er intuitive. Det tar tid å administrere alle ting som blir endra av abilities, teknologiar og actionkort. Om det ikkje tar tid, så er det uansett lett å glømme det eine og andre etter fleire timar ved brettet. Dette er i tillegg ofte kampar som ikkje har stor relevans for dei andre på brettet, så at dei tar lang tid er ein minus.
—
Med kritikerbrillene av er det likevel eit greit spel med høg produksjonsverdi. Det har sine høydepunkter.