Sten Ole

Eg ser at det eg posta sist om spelet ser ut til å stort sett vere det eg ville sagt no også. Eg trur at spelet er vanskeleg om ein spelar får forskanse seg i Italia. Det fører i løpet av kort tid til at spelaren drar ifrå både i poeng og at han får snikre ein overlegen kortstokk. Alarmbjellene bør med andre ord ringe med ein gong Italia er i spe…[Read more]

Turn 4-scenarioet var ein interessant vri på spelet. Det var eit småirriterande og forrvirrande element som scenario-boka ikkje løfta ein finger for å oppklare: Istedenfor å ha turn-4-ting med i setupen, så blei det tatt for gitt at du slavisk kjørte turn-4-tingene inn etter oppstart.

I teorien er spelet kortare med dette oppsettet. Du havner…[Read more]

Eit bra spel, i alle fall i teorien. Spelet er egentlig ikkje så vanskeleg, men blir det likevel på grunn av “multiple use cards” mekanikken. På nokre actions må symbolet stemme. På andre må fargen stemme. Informasjonen om kva skal til står kryptert og lagra på ein player aid. Så du manglar litt overblikk over kva du kan gjere når du berre sti…[Read more]

Here I Stand kom på bordet før året var over! I 2-player-varianten gjekk spelet frå å vere eit tematisk politisk eventyr til å vere eit tautrekking/race-spel med bingoelementer.

Spesielt underleg var diplomatifasen som istedenfor å fastsette alliansar blei brukt til random events med stort svingingspotensial. Plutseleg kjem det ein fransk megahæ…[Read more]

Filmen endte med ein enslig samurai med ryggen mot elva som måtte slåss mot 2 spydformasjonar. Runde etter runde holdt han ut. Til og med eit kavalricharge med fiendegeneralen overlevde han.

Denne elite kavalriavdelingen blei rett etterpå slakta av ein skitten gjeng av nobodies.

Rulleteksten gjekk med ein japansk hodevisningsseremoni med fi…[Read more]

Fekk testa det igjen med rette reglar. Det blei fleire ressursar og poeng. Det er kult kor mykje brettet kan endre seg frå du lager planen din til det faktisk er din tur til å gjennomføre.

Reglane er heilt ute av lage. Me spelte experience/retirement aldeles feil.

A. Retirement skjer når meeplen går opp på sirkelen.
B. Kvar gong sjefen har tatt ein omgang rundt brettet, så auker alle arbeidarane i experience.

Konsekvensen blir at “flytt 4”-feltet blir mykje sterkare og at kloggene er totalt overpowered. I tillegg blir det sik…[Read more]

Expedition Leaders-ekspansjonen

Denne ekspansjonen gir nytt liv til spelet. No har du tilgang til to nye tempel-tracks og fleire kort. Men det beste er absolutt asymmetiske karakterar. Du får unike startkort og ganske infløkt designa karakterkonsept. Du har mystic-en som kanaliserer frykten sin til ritualer, kapteinen som har større mannskap, de…[Read more]

I helga før kjeda eg meg og testa spelet solo 4 player for å sjå korleis spelet utartar seg om alle er meg og har litt meir kontroll på gamestaten. Eg spelte faksjonane fortsatt egoistisk innstilt. Resultatet blei meir kubar i omløp, meir tech på bordet og til ein viss grad eit heilt anna spel. Poengsummen på slutten var 56.5, 56, 55.5 og 43 som…[Read more]

Nok ein gong hoppa me på Tzolk’in-karusellen. Rune hiver regelheftet på meg, så då blir det som min jobb å dikte opp finne ut av reglane. Det tok ca 6 månadar å gløyme detaljane. Så det tok nok meir enn eit par minutter å komme i gang. Vanskeleg for meg å måle siden tida går ikkje i samme hastighet når du er i lesemodus.

Etter ei til gjennomsp…[Read more]

Om det blir ein neste gong, vil eg spele noko enkelt. Yengii (teknologi-lisens-rasen) var behagelege nok i at dei trengte litt av alt og bygde litt av alt. Det var likevel vanskeleg å prøve å få teknologi-lisens-businessen til å lønne seg. Dette samtidig som at teknologien gav meg ein tredjedel av poenga som det burde.

A: Du må vite kva teknol…[Read more]

Eg hadde vel trade med deg alle turns utennom første og siste Sten Ole.

Det var på grensa til utpressing, rein utnyttelse. Når du i tillegg skapte irrasjonell dårlig stemning sånn at ingen andre vilel gi ein fair pris for gjensidig gevinst, så var eg fanga i edderkoppnettet ditt.

Men du skal få poeng for å starte sabotasje mot meg no allered…

[Read more]

Då har Lars Erik blitt utsatt for ein Sidereal Confluence. Eg forventer at han kjem seg igjen om eit par dager. Eg trur kanskje det er litt mykje å ta inn på ein gong. Det er neppe eit godt introspel siden det egentlig ikkje representerer brettspelhobbien. Mange uvanlege designvalg og eit aktivitetsnivå som ikkje gir god tid til å tenke gjen…[Read more]

Forbehold: Eg har berre observert magic frå utsida utenom litt gjestespeling for hundre år siden. Eg var heller ikkje med på Commander-kvelden. Alt eg seier er derfor berre basert på fordommer og overtro. Likevel gøy å melde meg på “diskusjonen”.

Først vil eg sei at magic er eit veldig bra designa head-to-head spelsystem. Om ein ser på andre sp…[Read more]

Unge Master-of-arms, sikkerhetsoffiseren på SS Atlantica, Jamie Snell hadde aldri sett for seg korleis vekene til sjøs skulle gå. Uniformen og tjenestevåpen var nok til skape respekt og å kneble det meste av spetakkel ein kunne vente på overfarten.

Veret blei verre og forferdelege sjøkrek sneik seg opp på dekk. I lynglimta kunne ein også skimte s…[Read more]

Eg synst dette var bra, eg. Eg nekter å samanlikne det med original TM. Dette er eit anna spel med nokre mekanikkar som liknar og andre som ikkje gjer det.

Trekk kort, spel kort, produser ressursar, gjer actions. Repeter til kubane, som ikkje er sukkerbitar, når toppen. Tell poeng. Ferdig.

Jarle synes det var fiddly. Eg óg, men kanskje på ein…[Read more]

Eg trur det er lettare å lika spel om ein har møtt designeren og fått litt innsikt i kva som var idéen bak. Sjølv om eg ikkje er ein Eklund-fan, så får han likevel mykje til. Han utnytter brettspel-mediumet godt med snedige mekanikkar, spela samsvarer mekanisk og tematisk, og du har eit rikt beslutningsrom i spela hans. Alt han mangler er ein dy…[Read more]